Ook dit seizoen gaan we het weer proberen: het publiceren van zelf ingestuurde wedstrijdverslagen voor op de KVA website. KVA B1 trapt dit seizoen af met een wedstrijdverslag van hun gewonnen wedstrijd tegen Purmer B1. Wil je zelf ook een wedstrijdverslag insturen? Doe dit dan naar jsdehaas@live.nl
Eindelijk is het dan zover. Voor de B1 gaat het seizoen dan ook beginnen. De vorige week had ZKC nog afgezegd wegens een aantal zieken. Maar nu gaat het dan eindelijk beginnen, helaas zonder Flint. Eerst nog even kijken bij de C1, waarna ik meteen Joey, Christian en Indra mee kan nemen. Omdat ook KVA 4 een wedstrijd heeft kan ik de verleiding niet weerstaan om hier met een half oog naar te kijken. Bij het laatste priktoernooi heeft Jan Kea al laten zien uitstekend vanuit stilstand te kunnen schieten, maar hij blijkt dit ook nog steeds vanuit beweging te kunnen. Als hij tegen het eind van de eerste helft nog een aantal maal op dodelijke wijze de trekker overhaalt ziet zijn tegenstander er wat moedeloos uit. Hij is dan ook erg blij, als blijkt dat Jan in de rust is vervangen. Nu hoeft hij alleen maar Dennis de Jong te verdedigen. Hoewel ons vierde in de rust nog tegen een kleine achterstand aan kijkt zal dit in de tweede helft ruimschoots worden goedgemaakt. En met een reservebank van o.a. Jelly, Dennis, Bennie, Patrick (vooruit en Fokke) hoef je jezelf ook niet meteen zorgen te maken.
Maar dan is het toch echt tijd om naar ‘De Purmer’, waarvan bekend is dat het er kan spoken. Hoewel ik mij erop heb voorbereid om mij door de vijandige supportersmassa heen te vechten blijkt het allemaal mee te vallen. Nog even raak ik in paniek, omdat Sena wat laat is, maar gelukkig betreedt ook zij ruim bijtijds het veld. Laten we hopen dat voortaan haar vader haar weer met de auto brengt. Verder word ik vriendelijk welkom geheten door de twee coaches van ‘De Purmer’.
Maar dan gaat het toch echt beginnen. Aanvallend creëren we al snel kansen, maar verdedigend hebben we het toch moeilijk. Sena heeft de eer om voor de eerste treffer van het seizoen aan te tekenen, waarop al snel de gelijkmaker volgt. Daarna krijgt KVA het betere van het spel en loopt zo uit naar een kleine voorsprong. We hebben in deze periode lange aanvallen met veel schoten en doorloopballen, maar vergeten onszelf regelmatig te belonen. Maar verdedigend blijven we het moeilijk houden, zodat er wat wisselingen worden doorgevoerd. Het gaat nu wat beter en we lijken de rust met 2-5 in te gaan, maar helaas valt vlak voor rust nog de 3-5.
Ik weet dat wij met twee treffers voorstaan, maar weet niet de precieze stand. Deze vraag ik aan de vriendelijke scheidsrechter, die mij vertelt dat het 4-5 staat. “Dat kan niet,” zeg ik resoluut. “Na de laatste vakwissel is er niet meer gescoord.” De scheidsrechter kijkt me wat verbaasd aan. “Ik heb het hier toch echt staan.” De twee coaches van ‘De Purmer’ komen aangelopen om te vragen wat het probleem is. Ik leg het aan ze voor en vertel dat 4-5 helemaal niet kan. Dit bevestigen zij met precies dezelfde reden en vertellen de scheidsrechter dat de juiste stand 3-5 is. Dit soort eerlijkheid tref je niet vaak meer aan en verdient alle hulde.
Maar de tweede helft beginnen wij helemaal niet goed. Verdedigend stappen we te snel in en aanvallend houden we ons niet aan onze afspraken. Verder reageren we erg apathisch na ieder schot, waardoor ‘De Purmer’ langere aanvallen heeft en meer kansen kan creëren. Dit gaat door tot 5-5 en dan begint de rollercoaster, die de wedstrijd nu wordt. We komen weer voor met 5-6, maar moeten toezien hoe het 6-6 wordt, een treffer die wij onszelf zwaar kunnen aanrekenen. Na een gemiste stip kan de stipnemer alsnog schieten en zelfs nog voor een derde keer voor deze binnenvalt. Inmiddels hebben zich alweer wat wissels en vakwissels voorgedaan. Het zorgt ervoor dat wij vaker scoren, maar ook ‘De Purmer’ komt steeds sterk terug.
Zo gaat dit door tot 8-8, als ‘De Purmer in de laatste minuut een stip krijgt. Hoewel ik al enkele malen de scheidsrechterlijke beslissingen heb betwist is dit telkenmale op beschaafde wijze gebeurd. Maar hier kan ik echt niet over uit en dit laat ik duidelijk blijken. De scheidsrechter komt naar mij toe om met mij te praten, waar hij op een ongetwijfeld meer charmante wijze mee omgaat dan ik dat doe. Eerst vindt hij dat ik mijn kop moet houden (wat hij vriendelijker onder woorden brengt, maar omdat mijn vrouw dat ook vaak tegen me zegt maakt dat geen indruk meer op me. Maar als hij zegt dat ik moet gaan zitten belast ik toch maar het bankje met mijn overvloedige gewicht.
Maar ‘De Purmer’ pakt niet hun eerste en waarschijnlijk bepalende voorsprong, want de bal stuitert eruit en wordt door ons afgevangen. We hebben nog maar weinig tijd om te scoren. Indra gooit de bal in één keer diep op Christian, die de bal koelbloedig binnenwerkt. Enkele seconden later is het tijd en zijn de eerste punten binnen. We mogen hier niet over klagen. De uitslag had ook andersom kunnen zijn. Ons spel kan en moet absoluut beter, maar deze overwinning kan ons niet meer ontnomen worden.
Maar dan maak ik mij onbewust schuldig aan onsportief gedrag. Ik wil het vieren met de spelers en ouders. Ik vergeet de coaches een hand te geven. Hier kom ik pas achter als één van de coaches mij bij het passeren veel succes toewenst. Ze is al bijna weg, zodat ik dit alleen maar van afstand kan doen. Deze coaches hebben zich voor mij ware helden getoond met hun eerlijkheid. Ik hoop van harte dat ze dit verslag lezen, zodat ze mijn spijtbetuiging alsnog meekrijgen. Gelukkig heb ik de scheidsrechter nog wel kunnen bedanken en mijn excuses kunnen aanbieden, dit vergezeld van een goede boks, waarbij ik hier volledigheidshalve aan toe wil voegen, dat het hier gaat om een ‘coronaproof’ wijze van bedanken in plaats van dat het hier een verwijzing naar de vechtsport betreft.
Maar de zoete smaak van de overwinning smaakt wel heel goed moet ik zeggen. Dit wordt vervolgens nog gevolgd door de zwaar bevochten, maar ook zo lekkere overwinning van KVA2 onder leiding van Melissa. De nederlaag van ons vlaggenschip diende echter weggespoeld te worden met een flinke lading bier, wat toevalligerwijs wel in ons clubhuis wordt geschonken. Al met al een prettig verlopen en goed gevulde zaterdag.
Rest mij de spelers van de C1 te bedanken voor hun meereizen en goede invalbeurten.
