Vrijdagavond was ik na het trainen gezellig een praatje aan het maken met de spelers van KVA 5. Na enige tijd vroegen ze mij of ik bij hun wedstrijd kwam kijken op zondag om 11 uur. Ik vroeg mij, blijkbaar hardop, af waarom ik zo vroeg op pad zou te gaan om ruim een uur naar helemaal niets te kijken. Maar omdat het hier wel om een heel leuk team gaat ging ik toch twijfelen. Hayo werd al enthousiast en zei dat ik dan meteen de coach was.

Door: Kasper Koster

Toen ik nog steeds niet overtuigd was kwam de reden, die mij overhaalde om het te doen. Michelle en Rukhsana (in het vervolg Rox, anders moet ik steeds opzoeken hoe ik het moet schrijven) zaten naast mij op de bank, vergezeld door Remco.

Laat ik eerst iets vertellen over het 5e. Zoals ik al aangaf is het een soort ‘Dreamteam’, misschien niet altijd qua prestaties, maar qua sfeer zeker.

Laat ik hiervan een voorbeeld geven. Zowel de selectie als het 5e gingen vorig jaar een weekend weg. De selectie noemde dit een trainingskamp, het 5e kwam met de naam ‘zuipweekend’. Het 1e zou beter voor mij zijn, maar toch trekt de 2e optie mij meer aan. Ik vraag of ik eerder aanwezig moet zijn, maar de bespreking wordt altijd door Silvester gedaan en hem hiervan afhalen zou flinke schade aan zijn zelfvertrouwen kunnen betekenen.

Op zondag kom ik gelukkig nog net op tijd om zijn motiverende speech aan te horen. “Begin scherp aan de wedstrijd, probeer naar iemand te gooien met hetzelfde kleur shirt aan”.

Ik vraag hem waarom hij het zo kort heeft gehouden. De meeste dames zijn blond. Ze kunnen hooguit één ding onthouden. Ik begrijp dat van deze tegenstander gewonnen moet en kan worden. Daarom wordt in een zwakkere opstelling begonnen (Michelle, Rox en Remco op de bank, Silvester in de basis enz.).

De wedstrijd begint van onze kant een beetje aarzelend en zoekend naar een opening. Maar het is wel verzorgder dan van onze overigens sympathieke opponent. Hun aanvallen zijn korter. Ze gaan veel eerder voor het schot, waarbij scherpte bij het verdedigen dus vereist is. Deze is blijkbaar niet in voldoende mate aanwezig, want OKV opent de score. Gelukkig laat de gelijkmaker niet lang op zich wachten en mag het andere vak het proberen.

Maar in beide vakken blijft het nog wat zoeken en staat het vizier nog niet op scherp. Wel is KVA de betere ploeg en is de opbouw beter. Naast zit mij Rox iedere 2 minuten te verkondigen dat zij er in wil. Michelle daarentegen wil er juist niet in, omdat zij net haar nagels gelakt heeft en dat moet toch echt eerst drogen. Remco staat veelvuldig op om aanwijzingen te geven. Achteraf zal blijken, dat Remco steeds na mij opstaat en tegen zijn ploeg aangeeft: “wat hij zegt”.

Ik geef aan dat in beide vakken in de aanval 2-2 moet worden gespeeld en 8 duimen gaan omhoog, waar ik middelvingers had verwacht. Er verandert echter niets aan het spel en spelen we lekker in de mix. Maar toch komt KVA op een 2-1 voorsprong. Hierna wordt werkelijk niets meer gedaan en kan OKV makkelijk de 2-2 op het bord zetten. Weer gaan 8 duimen omhoog en kijken de spelers mij trots aan. Toch in de rust uit gaan leggen wat met 2-2 wordt bedoeld. Maar KVA gaat wel steeds beter spelen en rijgen de kansen zich steeds meer aaneen, terwijl er verdedigend nog weinig wordt weggegeven. Dit resulteert in een nieuwe terechte voorsprong, maar OKV heeft genoeg aan één goed moment om weer op gelijke hoogte te komen. Gelukkig is het laatste woord aan Samantha, die 2 keer achtereenvolgens scoort en zo een 5-3 ruststand op het bord zet.

De rust breekt aan en ik weet eigenlijk niet wat er van mij verwacht wordt. Ik loop naar binnen en het team kijkt mij hoopvol aan. En ik moet zeggen: wat een geweldig team. Ze luisteren echt naar me, knikken keurig en lachen me niet eens uit. Dat lukt mij thuis niet eens.

We gaan aan de 2e helft beginnen en het verschil is nu duidelijk zichtbaar. KVA speelt verzorgd goed korfbal, de rebound staat goed en na de rebound wordt er geduldig een nieuwe aanval opgezet. Omdat OKV ook meer scoort is het een leuke 2e helft, waarbij ook het schotpercentage bij beide ploegen omhoog gaat.

Toch is nog niet alles mij duidelijk binnen het team. Er wordt een terechte stip gegeven door de goed leidende Jasper en tegen alle logica in worden adviezen geroepen, waarbij eigenlijk voornamelijk wordt aangegeven: gooi de bal goed omhoog. Dat lijkt mij een wat onzinnige en overbodige aanwijzing. Omlaag gooien zal zeker niet tot een score leiden. Maar de verwarring is eenmaal ontstaan en de stip wordt gemist. Dit was eigenlijk onvermijdelijk. Uiteraard weet ik niet meer wie de stip nam.

Met nog een goed kwartier te gaan vervangt Rox Tatjana, die veel heeft gelopen en steeds goed aanspeelbaar was. Ook in de rebound was zij vaak belangrijk. Vervolgens wordt Hayo vervangen door Remco. Hayo kan terug kijken op een goede wedstrijd met veel verdedigende intercepties en een indrukwekkend schotpercentage.

Remco weet de korf al snel te vinden en Hayo kan zijn vreugde niet op. Dit is pas teamspirit. Uiteindelijk wordt de eindstand 15-10, wat een terechte overwinning is. In de tweede helft is 10 keer gescoord, wat een meer dan goede prestatie is. Ik heb het enorm naar mijn zin gehad en wat mij aangaat is dit voor herhaling vatbaar. Wat een geweldig leuk team!!!

Na een half uur begint het 7e, maar ik denk erover om naar huis te gaan. Dan krijg ik een berichtje van mijn vrouw of ik zin heb om te winkelen. Dus toch maar bij het 7e blijven kijken.

KVA 7 moet tegen BEP 5 aantreden. Het blijft lang een spannende wedstrijd waarbij meestal BEP als eerste scoort om vervolgens weer KVA langszij te zien komen. Soms vallen er 10 minuten geen doelpunten om er vervolgens weer 3 te zien vallen in 3 minuten tijd. Na een kwartier moet Rosalinde met een blessure uitvallen. Ik denk te zien dat dit een enorme dreun voor het team is. Voor mij is dat in ieder geval wel zo. Rox is haar vervangster.

Ik mis een minuut of 10 van de eerste helft, omdat ik aan de inwendige mens moet denken. Als ik terug kom vraag ik aan Jan (Wolf) of er nog iets gebeurd is. “Ik ben naar de wc geweest”. Toch maar goed dat ik het gevraagd heb. Anders had ik u deze informatie moeten onthouden.

Maar goed: aan de stand is niets veranderd. Het staat nog steeds 4-4 en het spel golft constant op en neer. In de 2e helft verandert er in eerste instantie niet veel. Jan heeft Lysander vervangen, zodat onze hoop op een goed eindresultaat weer wat toeneemt. De aanvallen van KVA worden zorgvuldig opgezet en worden vaak lang in stand gehouden, maar het scorend vermogen laat het een beetje afweten.

Uiteindelijk maken de heren van BEP het verschil. Zij benutten de kansen, waar de aanvallen van KVA zelden bekroond worden. De moegestreden Ab wordt nog vervangen door Remco Hoebeke. Enkele minuten later wordt Remco Dijkstra vervangen door een blijkbaar volledig opgebloeide Ab.  Maar het beeld van de wedstrijd blijft ongewijzigd en kan KVA de nederlaag niet meer afwenden. Ik zie veel beteuterde en betraande gezichten bij het verlaten van het veld. De uiteindelijke nederlaag van 9-12 is wat vertekend, maar BEP is wel de terechte winnaar.

Vanwege het heerlijke weer blijft menigeen nog even hangen en is het nog gezellig. Mijn keuze om toch weer naar KVA te komen blijkt een juiste te zijn geweest.

We hebben veel leuke teams om gewoon even bij langs te wippen en een leuke club om even neer te strijken. Want wat is er nou vervelend aan om een drankje te doen in goed gezelschap? Laten we dat dan maar regelmatig herhalen tijdens het zaalseizoen.

 

Laterrrr!!!!!!!!