Vandaag schrijf ik over een grote, een hele grote binnen KVA. Paul Sijdzes leerde ik als één van de eerste mensen kennen binnen KVA. Dit is uiteraard ook geen toeval. Helemaal niet toen het zaalseizoen begon. Wanneer ik ook binnen kwam, Paul was altijd aanwezig en was het aanspreekpunt.
Door: Kasper Koster
Na verloop van tijd ben je gewend aan het beeld van een bedrijvige Paul, die zorgt dat alles goed verloopt in de zaal. Eigenlijk valt het alleen maar op als hij niet aanwezig is.
Nu ik wat vaker bij de A1 rond loop werd door enkele onnozele zielen geopperd dat ik dan ook een jack moest dragen, waarop Paul 2 stond gezien mijn betrokkenheid. Dit is natuurlijk pure onzin. Ik heb geenszins de illusie dat ik even groot en bekend kan worden als Paul.
Ik wil dus niet dat er een vergelijking wordt gemaakt met iemand van wie ik niet eens in de schaduw kan staan.
Onlangs werd mij flink angst aan gejaagd door de opmerking dat Paul nog 2 jaar als teammanager wil door gaan om dan te gaan genieten van een verdiende VUT (Vervroegde Uittreding Teammanagers). Ik probeer mij een KVA zonder Paul voor te stellen. Dat lukt mij in het geheel niet. Bassie is toch ook niks aan zonder Adriaan. Zonder Maxima is onze koning toch ook maar een iets te gezond uitziende Hollander zonder uitstraling. Het was geen toeval dat onze spelers bij zijn intrede in Amstelveen op Koningsdag voornamelijk met Maxima praatten. Hopelijk kunnen wij Paul op andere ideeën brengen. Maar zolang dat niet gelukt is wil ik graag een beeld schetsen van Paul, hoe hij is als mens. Dit heb ik in verschillende categorieën ingedeeld om aan te tonen hoe divers onze Paul is.
Persoonlijkheid
Paul heeft een enorme persoonlijkheid, wat moeilijk te missen is. Voor de blinden onder ons zal ik dit proberen duidelijk te maken aan de hand van voorbeelden, zoals ik die zelf heb meegemaakt.
Onlangs stond ik op het veld een praatje te maken met Frits Haan. Paul kwam een eindje achter ons staan en gebaarde Frits om bij hem te komen. Frits werd ontboden. Ik dacht dat dit alleenrecht hierop bij Ans lag, maar gezien de angst in zijn ogen heeft Frits dus nog een meester. Hiervoor is duidelijk een sterke persoonlijkheid nodig.
Schoonheid
De schoonheid van Paul zit uiteraard binnenin. Dit blijkt uit het vele werk wat hij voor KVA verricht, alsmede uit de praatjes en grapjes die hij met en tegen de mensen maakt.
Maar toch zit de schoonheid niet alleen binnenin is mij opgevallen. Onlangs knoopte ik een gesprek aan met Anniek. Ze leek oprecht in mijn verhaal geïnteresseerd, tot Paul zijn hoofd werkelijk tussen onze hoofden stak. Plotsklaps leek ik in het luchtledige te zijn opgelost. Anniek en Paul keuvelden gezellig verder en werd de rolverdeling nogmaals duidelijk.
Onlangs heeft Anniek opeens een huis gekocht. Ik zeg “1 +1 = 2”, maar oordeelt u hier vooral zelf over.
Mocht er toevallig een enkeling zijn die wel meer stukjes van mij leest, dan zal het misschien zijn opgevallen dat Anniek al eerder meerdere malen in één van mijn stukjes is genoemd.
Het leek me een leuk idee geen rubriek aan haar te wijden, maar van deze lieve dame een soort terugkerende rubriek te maken. Leuke anekdotes over Anniek kunnen derhalve gewoon bij mij worden ingeleverd. Ik kan ze moeiteloos inpassen bij ieder willekeurig stukje.
Sportief
Paul is zeker de laatste jaren enorm sportief. Hij rent al jarenlang in gestaag tempo vele rondjes om ons trainingsveld om zodoende zijn conditie goed op peil te houden. De laatste tijd zien we dit helaas niet meer omdat Paul een blessure heeft opgelopen, wat uiteraard onvermijdelijk is. Als je zoveel sport ligt een blessure nou eenmaal op de loer
Relativeringsvermogen
Dit aspect is enorm belangrijk in de sportwereld. Als we niet meer kunnen relativeren kan de druk verhoudingsgewijs sterk toenemen, wat ons juist in onze prestaties afremt. Dat Paul dit beter als een hoofdtrainer onderkent blijkt uit het volgende voorbeeld.
Toen ons vlaggenschip een paar jaar geleden in de Hoofdklasse uitkwam moest het de laatste wedstrijd van het seizoen tegen een concurrent winnen voor handhaving in de Hoofdklasse.
De spanning was op de bleke koppies van onze gladiatoren af te lezen.
Toen men kort voor tijd terug ging naar de kleedkamer voor een peptalk van Marian was de spanning om te snijden. Marian wilde de spanning nog verder opvoeren om de spelers op scherp te zetten. Toen Marian vroeg om zich te focussen op de wedstrijd en vroeg om totale stilte was het Paul die de stilte doorbrak door iets te laten glippen. Naast enorm veel moed getuigt dit ook van inzicht. Paul wist met een enkele actie de druk ervan af te halen, zowel bij het team als bij hemzelf.
Humor
Paul had er enorm van om een geintje te maken. Dat maakt het prettig om bij Paul te staan. Dit gevoel voor humor komt ook bij zijn zaalwerkzaamheden regelmatig tot uiting. Vorig seizoen diende een vrouwelijke scheidsrechter zich aan bij Paul. Na een vriendelijk onthaal vroeg zij of zij van de wc gebruik mocht maken. Galant verwees Paul haar naar het herentoilet. Dit is humor!!! Ik geloof niet dat wij al wel eens eerder een scheidsrechter zo hebben tegen gehad, maar dat was het absoluut waard. Bij iedere beslissing in ons nadeel begin ik weer te lachen, omdat ik terug denk aan de grap. Ik heb nog niemand bij KVA op deze briljante humor kunnen betrappen.
Onmisbaar
Uiteraard heb ik ook bij Arno geïnformeerd, hoe hij KVA zag zonder Paul. Zijn korte reactie bracht veel duidelijkheid: dan ga ik ook weg. Dan wordt KVA een zinkend schip. Ik wil het ook aan Serge vragen, maar hij loopt door. Ik hoor hem nog wel aan Arno vragen: “wie is die gozer eigenlijk”, duidend op mij. Dat schetst een prima beeld van de situatie. Ik loop ook al een paar jaartjes rond, maar kan niet op tegen de bekendheid van Paul.
Dit overzicht maakt voor mij meer dan duidelijk, dat Paul enorm belangrijk is voor KVA en dat we hem in ieder geval moeten koesteren. Hij heeft overduidelijk een blauw/groen hart, wat alleen aan KVA toebehoort. Voor mij is Paul ‘Mister KVA’ en verdient hij meer dan wie dan ook een stukje als dank voor zijn tomeloze inzet.
Paul: je bent een topper!!!